logometnaam

Contextuele hulpverlening

In Contextuele Hulpverlening staat het herstel van vertrouwen in  relaties centraal. Betrouwbare relaties waarin we fair en passend kunnen geven en ontvangen, vormen de zuurstof van ons leven. Contextuele Hulpverlening is er op gericht om je in vrijheid te kunnen verbinden met de mensen die duurzaam bij je horen, mensen van verleden, van heden en van toekomst. 

Relaties in gezin en familie en breder context vormen ons en we moeten omgaan met breuken en barsten in onze verhoudingen; kinderen kunnen struikelen over de stenen, die ouders laten liggen op hun weg. Maar er zijn in ieders context bronnen van goede zorg aanwezig. Contextuele therapie werkt aan het herstellen en versterken van die goede zorg in de relaties. Herstel van betrouwbare en faire verhoudingen in relaties vormt dan ook het kompas in mijn werk. Ieders stem mag gehoord worden in de dialoog. Dan komen mensen weer tot ruimte en tot hun recht.

Verbindend werken…

Verbindend werken is een kernwoord in mijn werk: Mensen komen tot hun bestemming in de verbinding met de ander/Ander. Die verbinding is - hoe beschadigd ook- altijd al ergens aanwezig, zo is mijn waarneming en overtuiging. Mensen verlangen dikwijls naar herstelde en open verhoudingen. Om verbinding aan te gaan met anderen is het nodig eerst vrede te kunnen hebben met jezelf en met wat er in je leeft aan gevoelens, gedachten en overtuigingen. Om de weg naar de ander te kunnen gaan moet je vaak eerst weer contact maken met gevoelens als angst, boosheid en verdriet, maar ook blijdschap en vreugde.

Beelden, metaforen en andere creatieve middelen helpen om gestolde en soms verwaarloosde emoties te leren kennen en accepteren. Onder onze moeilijkheden, zorgen en pijn gaat een verlangen schuil naar erkenning en gekend zijn. Wanneer dit verlangen aanwezig komt, ontvouwen hoop en toekomst zich én de weg naar de ander. In 2009 heb ik hierover de 'Ammy van Heusdenlezing' gehouden voor de Vereniging van Contextueel Werkers (VCW), die u kunt downloaden (zie: Publicaties).  

Kees Verduijn MCH